Τύποι μύκητα ποδιών: φωτογραφίες και ονόματα, χαρακτηριστικά θεραπείας κάθε τύπου

Σε αυτό το άρθρο, θα εξετάσουμε τους κύριους τύπους μύκητα στα πόδια.

Όλες οι μυκητιασικές λοιμώξεις ονομάζονται συλλογικά μυκητίαση. Οι ειδικοί τα χωρίζουν σε δύο κύριες κατηγορίες - την ονυχομυκητίαση και τη δερματομυκητίαση. Στην πρώτη περίπτωση, μικροοργανισμοί διεισδύουν κάτω από το νύχι, στη δεύτερη, το δέρμα επηρεάζεται. Περαιτέρω, απολύτως όλοι οι τύποι μυκήτων των ποδιών ταξινομούνται λαμβάνοντας υπόψη τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου και τα κύρια συμπτώματα.

Κύριοι τύποι

Πρώτα απ 'όλα, ο τύπος του μύκητα που επηρεάζει τα πόδια εξαρτάται από τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου. Οι παθογόνοι μικροοργανισμοί χωρίζονται σε διάφορες ομάδες: δερματόφυτα, μαγιά και μούχλα. Είναι σε θέση να προκαλέσουν κοινές αλλοιώσεις όπως:

• Ονυχομυκητίαση;
• Καντιντίαση;
• Επιδερμοφύτωση;
• Ρουβροφυτία.

Το τελευταίο είναι το γενικό όνομα για μια ομάδα παθολογιών στις οποίες επηρεάζονται τα πόδια. Όλες οι ασθένειες χωρίζονται επίσης σε ομάδες με βάση τις κλινικές εκδηλώσεις: μεμβράνη, μοκασίνια, φυσαλιδώδη.

Θα εξετάσουμε τους τύπους μύκητα των ποδιών, φωτογραφίες και θεραπεία με εναλλακτικές μεθόδους παρακάτω.

Ρουβροφυτία

Το δεύτερο όνομα αυτής της νόσου είναι ρουβρομύκωση. Διακρίνεται από υπερπληθυσμό αιμοφόρων αγγείων, ξηρότητα και έντονο ξεφλούδισμα. Η παθολογία αναπτύσσεται πολύ αργά και σχεδόν ανεπαίσθητα για ένα άτομο που έχει προσβληθεί από λοίμωξη.

Ο μύκητας των ποδιών με τη μορφή φυσαλίδων είναι πολύ δυσάρεστος.

Τα πρώτα σημάδια είναι φαγούρα και ξεφλούδισμα, τα οποία γίνονται αισθητά ήδη στα τελευταία στάδια της νόσου. Σε αυτό το στάδιο συμβαίνει επίσης βλάβη στα νύχια. Εξωτερικά, η ασθένεια εκδηλώνεται με την εμφάνιση φουσκάλων, κρούστας, πλάκες, φλύκταινες, οι οποίες εντοπίζονται σε ολόκληρη την επιφάνεια του πέλματος. Όταν εμφανίζεται μεγάλος αριθμός πλακών και φυσαλίδων, ένα άτομο αρχίζει να βιώνει οδυνηρές αισθήσεις κατά το περπάτημα.

Ο προσδιορισμός του τύπου του μύκητα των ποδιών (στην εικόνα) παίζει βασικό ρόλο στη θεραπεία. Πριν από τη συνταγογράφηση θεραπείας για ρουβροφύτωση, είναι απαραίτητο να πραγματοποιηθεί μικροσκόπηση και να μελετηθεί η κλινική εικόνα. Η εξάλειψη των βλαβών πραγματοποιείται χρησιμοποιώντας απολεπιστικούς (κερατολυτικούς) παράγοντες. Ως επί το πλείστον, πρόκειται για αλοιφές και κρέμες, οι οποίες βασίζονται στο σαλικυλικό οξύ. Η θεραπεία είναι συνήθως πολύπλοκη. Παράλληλα με τους εξωτερικούς παράγοντες, συνταγογραφούνται αντιμυκητιασικοί παράγοντες.

Εάν η ασθένεια είναι σοβαρή, θα πρέπει να αρχίσετε να παίρνετε φάρμακα με τη μορφή χαπιών. Οι βλάβες των πλακών των νυχιών αντιμετωπίζονται με την αφαίρεση τους με μαλακτικά.

Αυτός ο τύπος μύκητα στα πόδια (βλέπε φωτογραφία παραπάνω) χαρακτηρίζεται από υψηλό βαθμό μολυσματικότητας. Αρκεί να αγγίξετε τα πράγματα που χρησιμοποιεί ο φορέας της λοίμωξης. Η πιθανότητα μόλυνσης αυξάνεται πολλές φορές εάν ένα άτομο πάσχει από υπερβολική εφίδρωση, έχει εξασθενημένο ανοσοποιητικό σύστημα και οποιαδήποτε βλάβη στα πόδια.

Ο αιτιολογικός παράγοντας της νόσου είναι ο μύκητας Tr. Mentagrophytesvar. Είναι σε θέση να διεισδύσει στα κοκκώδη και στρώματα της κεράτινης στιβάδας του δέρματος, να εξαπλωθεί και να προκαλέσει σοβαρές αντιδράσεις αλλεργικού και άλλου τύπου:

• πόνος κατά το περπάτημα, το κάψιμο και τον κνησμό.
• παραμόρφωση και κιτρίνισμα των νυχιών.
• την εμφάνιση κρούστας, λέπια, οδυνηρές ρωγμές.
• διάβρωση του δέρματος (διαβροχή).
• εμφάνιση φλύκταινων, οίδημα.
• εξάνθημα κυστιδίων με πυκνή κρούστα.

Η διάγνωση αυτού του τύπου μύκητα στα πόδια συνίσταται στη μελέτη εξωτερικών σημείων και κλινικής εικόνας. Εάν ο αιτιολογικός παράγοντας της παθολογίας δεν είναι προφανής, μπορεί να απαιτηθεί κλινική έρευνα, για παράδειγμα, εξέταση της απόξεσης κάτω από μικροσκόπιο.

Η θεραπεία της ρουβροφύτωσης σε οξεία μορφή περιλαμβάνει τη χρήση φαρμάκων που βασίζονται σε νιτρικό άργυρο 0, 25%, ασβέστιο 10%και μετα-διυδροξυβενζόλιο 1%. Εάν εμφανιστούν αλλεργικές αντιδράσεις, πρέπει να χρησιμοποιηθούν αντιισταμινικά. Η επιλογή του αντιμυκητιασικού παράγοντα εξαρτάται εξ ολοκλήρου από την κλινική πορεία της νόσου και τα ατομικά χαρακτηριστικά του σώματος του ασθενούς.

Ποιοι άλλοι τύποι μύκητας στα πόδια υπάρχουν;

Καντιντίαση των ποδιών

Αυτός ο τύπος μύκητα εμφανίζεται σε ασθενείς πολύ λιγότερο συχνά από την επιδερμοφύτωση ή τη ρουβρομύκωση. Η παθολογία εμφανίζεται υπό την επίδραση ενός μύκητα από το γένος Candida. Τέτοιοι μικροοργανισμοί ζουν στο σώμα κάθε ατόμου, ωστόσο, θεωρείται ότι είναι υπό όρους παθογόνος. Δηλαδή, δεν αποτελούν απειλή σε μικρές ποσότητες, αλλά ο γρήγορος πολλαπλασιασμός τους μπορεί να προκαλέσει δυσάρεστα συμπτώματα και συνέπειες. Η ανεξέλεγκτη αναπαραγωγή του μύκητα ξεκινά εάν υπάρχει μείωση της ανοσίας κατά τη διάρκεια της υποθερμίας, από υπερκόπωση ή συχνό στρες. Οι εξωτερικοί παράγοντες περιλαμβάνουν:

• φορώντας, ιδίως το καλοκαίρι, άβολα παπούτσια ·
• τραυματισμοί στο σπίτι ή στην εργασία ·
• συνεχής διαβροχή του δέρματος των ποδιών (απολέπιση δέρματος ως αποτέλεσμα παρατεταμένης έκθεσης στο νερό).

Υπάρχουν δύο τύποι καντιντίασης των ποδιών: υπερκερατωτική και φυσαλιδώδης-φλυκταινώδης. Η πρώτη μορφή καντιντίασης χαρακτηρίζεται από πάχυνση της κεράτινης στιβάδας. Σε αυτό, αρχίζουν να εμφανίζονται μάλλον φαρδιές αυλακώσεις ανοιχτού καφέ χρώματος, οι οποίες ξεφλουδίζουν συνεχώς. Για σκοπούς διάγνωσης, πραγματοποιείται απολέπιση και περαιτέρω μελέτη των σωματιδίων στα οποία βρίσκονται οι μύκητες Candida.

Η παχύρρευστη-φλυκταινώδης μορφή καντιντίασης εκδηλώνεται με τη μορφή υπεραιμίας (υπερπληθυσμός αιμοφόρων αγγείων), έντονο πρήξιμο, διαβροχή. Οι περιοχές του προσβεβλημένου δέρματος καλύπτονται από φλύκταινες και μικρές φουσκάλες επίπεδου σχήματος. Μετά την εξαφάνιση των φλεγμονωδών διεργασιών, αναπτύσσεται η απολέπιση. Ο διορισμός της θεραπείας είναι δυνατός μόνο μετά τον καθορισμό της ακριβούς διάγνωσης. Η επιλογή φαρμάκων για αυτόν τον τύπο μύκητα ποδιών με φουσκάλες πραγματοποιείται σε ατομική βάση. Τις περισσότερες φορές, εμφανίζονται συστηματικά και τοπικά φάρμακα.

Ονυχομυκητίαση

Αυτή η ασθένεια είναι ένας τύπος μύκητα του ποδιού, που χαρακτηρίζεται από μυκητιακή μόλυνση του νυχιού. Μπορείτε να μολυνθείτε σε δημόσια ντους, σάουνες, λουτρά, πισίνες. Τα λέπια που περιέχουν έναν παθογόνο μικροοργανισμό διαχωρίζονται πολύ εύκολα από την πλάκα των νυχιών και μπορούν να παραμείνουν σε δάπεδα, χαλιά, χαλάκια και άβαφους πάγκους. Η υψηλή υγρασία τους επιτρέπει όχι μόνο να επιβιώσουν, αλλά και να προωθήσει την ενεργό αναπαραγωγή, και ως εκ τούτου ο κίνδυνος μόλυνσης αυξάνεται σημαντικά.

Στο αρχικό στάδιο, η μόλυνση εισέρχεται στην επιδερμίδα των ποδιών, προκαλώντας έντονο κνησμό. Προκειμένου να αποδυναμωθούν οι δυσάρεστες αισθήσεις, το άτομο αρχίζει να χτενίζει τη μολυσμένη περιοχή, αλλά η κατάσταση επιδεινώνεται έτσι. Οι περιοχές του δέρματος που επηρεάζονται από τον μύκητα καλύπτονται με μικρές γρατζουνιές και ρωγμές, οι μικροοργανισμοί αρχίζουν να εξαπλώνονται, να διεισδύουν κάτω από την πλάκα των νυχιών, μετά την οποία αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται ανεξέλεγκτα.

Σοβαρές ασθένειες όπως ο διαβήτης ή ο HIV, η διαταραχή της κυκλοφορίας του αίματος, το τραύμα στο νύχι αυξάνουν σημαντικά τον κίνδυνο μόλυνσης.

Η ονυχομυκητίαση ταξινομείται σε 3 τύπους:

1. Νορμοτροφική. Με αυτόν τον τύπο ονυχομυκητίασης, παρατηρείται αλλαγή στο χρώμα του νυχιού από κανονικό σε κίτρινο-καφέ. Η φυσική λάμψη, το σχήμα και το πάχος των νυχιών παραμένουν αμετάβλητα.
2. Υπερτροφικός. Υπάρχει μια τελική αλλαγή στο χρώμα του νυχιού, η λάμψη του εξαφανίζεται, το σχήμα αλλάζει, αναπτύσσεται η πάχυνση και αρχίζει η μερική καταστροφή.
3. Ονυχολυτικό. Το χρώμα του προσβεβλημένου νυχιού αλλάζει σε καφέ, γίνεται πιο λεπτό, αρχίζει να σπάει. Αρχίζει ο σταδιακός διαχωρισμός του από το κρεβάτι. Στο ανοιχτό τμήμα του στρώματος των νυχιών, μπορεί να παρατηρηθούν ανώμαλα στρώματα.

Η θεραπεία αυτού του τύπου μύκητα στις παλάμες και τα πόδια με τοπικά φάρμακα είναι αναποτελεσματική λόγω του γεγονότος ότι τα σπόρια του μύκητα βρίσκονται κάτω από το νύχι. Πριν ξεκινήσετε τη θεραπεία, το νύχι πρέπει να αφαιρεθεί. Αυτό γίνεται με κερατολυτικά φάρμακα και χρησιμοποιούνται επίσης μπαλώματα. Σε ορισμένες περιπτώσεις, υπάρχει η δυνατότητα μηχανικής αφαίρεσης του νυχιού: τα σωματίδια του νυχιού που έχουν σβήσει κόβονται με ένα νύχι ή καρφιά. Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι όλα τα όργανα που χρησιμοποιούνται πρέπει να είναι αποστειρωμένα.

Η συνδυασμένη χρήση μηχανικής αφαίρεσης και κερατολυτικών επιθεμάτων είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος για να αφαιρέσετε ένα άρρωστο καρφί. Από κερατολυτικούς παράγοντες, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα έτοιμο σετ, το οποίο περιέχει μια ειδική αλοιφή, αρχεία για το ξύσιμο του νυχιού, ένα γύψο. Αφού αφαιρεθεί η πλάκα των νυχιών, θα πρέπει να ξεκινήσετε τη λήψη συστηματικών αντιμυκητιασικών.

Είναι μάλλον δύσκολο να προσδιοριστεί ο τύπος του μύκητα των ποδιών από τη φωτογραφία.

Διαγονιδιακή (διατρημική) μορφή

Ο πιο κοινός και δυσάρεστος τύπος παθολογίας είναι η ενδογενής μορφή μυκητιασικής λοίμωξης. Εμφανίζεται αρκετά συχνά το καλοκαίρι, αρχίζει να αναπτύσσεται μεταξύ του τρίτου και του τέταρτου δακτύλου. Με την πάροδο του χρόνου, η βλάβη εξαπλώνεται στις περιοχές μεταξύ των άλλων δακτύλων.

Στην αρχή, εμφανίζεται μια μικρή ρωγμή, χοάνη ή πληγή στο δίπλωμα που βρίσκεται ανάμεσα στα δάχτυλα. Περιβάλλεται από εξάνθημα από την πάνα ή απολεπισμένο δέρμα που έχει ελαφρώς πρασινωπό χρώμα. Τις περισσότερες φορές, η ζημιά γίνεται υγρή, μερικές φορές πύον αναβλύζει από αυτήν. Ο σβησμένος τύπος μύκητα χαρακτηρίζεται από έντονο ή αλεύρι που ξεφλουδίζει, σαν να υπάρχει αλεύρι στην επιφάνεια του δακτύλου. Μια παρόμοια εντύπωση δημιουργείται λόγω του μεγάλου αριθμού προσβεβλημένων ζυγών που διαχωρίζονται από το δέρμα. Υπάρχει ένας ελαφρύς κνησμός που δεν προκαλεί έντονη ενόχληση.

Με μια προηγμένη μορφή της νόσου, υπάρχει αποκόλληση των νυχιών, έντονη χονδροειδής εμφάνιση, πολλαπλές ρωγμές, καλαμπόκια που μοιάζουν με συμπίεση κερατοειδούς, έντονο κιτρίνισμα.

Σε πολύ σπάνιες περιπτώσεις, αναπτύσσεται ασθένεια τύπου κλάματος - εξιδρωματικός μύκητας. Η κύρια διαφορά του είναι ότι τα κυστίδια χύνονται στις πληγείσες περιοχές - φυσαλίδες γεμάτες με υγρό στο εσωτερικό. Η θεραπεία πρέπει να πραγματοποιείται με ολοκληρωμένο τρόπο. Οι αντιμυκητιασικοί παράγοντες χρησιμοποιούνται ως τοπικοί παράγοντες. Η προχωρημένη μορφή της νόσου περιλαμβάνει τη χρήση συστηματικών αντιμυκητιασικών. Η πορεία της θεραπείας πρέπει να συνεχιστεί έως ότου ο μύκητας εξαφανιστεί εντελώς.

Πλακώδης-υπερκερατωτική μορφή

Αυτός ο τύπος μύκητα στα πόδια (που φαίνεται παρακάτω) δεν είναι πολύ συνηθισμένος.

Η σκουμάτωση είναι η διαδικασία διείσδυσης παθογόνων μυκήτων στα εξωτερικά κύτταρα του δέρματος. Η υπερκεράτωση είναι ο σχηματισμός της κεράτινης στιβάδας, με αποτέλεσμα την πάχυνση του δέρματος. Από αυτή την άποψη, η πλακώδης-υπερκερατωτική μορφή μυκώσεως έχει αρκετά ακόμη ονόματα, για παράδειγμα, "μύκητας μοκασίνι" και "πόδι αθλητή".

Ο πλακώδης-υπερκερατωτικός τύπος μυκητιάσεως χαρακτηρίζεται από τα ακόλουθα συμπτώματα:

1. Το πέλμα του ποδιού καλύπτεται με ένα πυκνωμένο κερατινοποιημένο στρώμα του δέρματος, με αποτέλεσμα να δημιουργείται η εντύπωση ότι φοριούνται μοκασίνια στο πόδι.
2. Η χονδροειδής σόλα εμφανίζεται τόσο έντονα που αρχίζει να καλύπτεται από φαρδιούς και μάλλον παχύς κάλους.
3. Οδυνηρές ρωγμές εμφανίζονται στα καλαμπόκια.
4. Το ξεφλούδισμα παίρνει έναν βλεννώδη τύπο, ένα μοτίβο στο δέρμα είναι ορατό με γυμνό μάτι.
5. Εμφανίζεται αφόρητη φαγούρα.
6. Με την πάροδο του χρόνου, τα νύχια αρχίζουν να αραιώνουν, να σπάνε και να θρυμματίζονται.

Κατά τη θεραπεία του μύκητα μοκασίνι, πρώτα απ 'όλα, είναι πολύ σημαντικό να εξαλειφθεί η κεράτινη στιβάδα του δέρματος. Αυτό γίνεται χρησιμοποιώντας λουτρά ποδιών σαπουνιού-σόδας, περιτυλίγματα, σαλικυλικές κομπρέσες και αλοιφές ιχθυόλης. Η σαλικυλική αλοιφή χρησιμοποιείται σε δόσεις έως 10%. Κρέμες με βάση βαζελίνη, αλοιφές που περιέχουν γαλακτικό οξύ είναι αποτελεσματικές. Εάν δεν μπορείτε να αντιμετωπίσετε αυτό το καθήκον στο σπίτι, θα πρέπει να ζητήσετε βοήθεια από ένα παιδιατρικό κέντρο. Με τη βοήθεια ενός μανικιούρ υλικού, ο ειδικός θα αφαιρέσει προσεκτικά το κερατινοποιημένο χόριο.

Η μετέπειτα θεραπεία για τον τύπο του μύκητα των ποδιών θα εξαρτηθεί από τον τύπο του παθογόνου. Θα πρέπει να ξεκινήσει μόνο αφού έχει γίνει ακριβής διάγνωση. Δεν συνιστάται η θεραπεία της μυκητίασης μοκασίνης χωρίς πρώτα να αφαιρεθεί η κεράτινη στιβάδα του δέρματος - τα ενεργά συστατικά στη σύνθεση του φαρμάκου δεν θα είναι σε θέση να διεισδύσουν σε αυτό και να φτάσουν στο επίκεντρο της λοίμωξης. Ως αποτέλεσμα, όλες οι προσπάθειες θα ακυρωθούν.

Οι φωτογραφίες τύπων μυκήτων των ποδιών δεν μπορούν να αντικατοπτρίζουν πλήρως όλα τα δυσάρεστα συμπτώματα που βιώνει ένα άτομο.

Δισυδραστική μορφή

Ο φυσαλιδώδης μύκητας ή, όπως ονομάζεται επίσης, η αμφιδρακτική μυκητίαση είναι ο πιο σπάνιος τύπος ασθένειας. Η κύρια εκδήλωσή του είναι τα πολυάριθμα κυστίδια που συνδυάζονται σε συσσωματώματα. Τα κυστίδια είναι κυστίδια γεμάτα με πύον ή θρεπτικό υγρό από μέσα. Όταν αρχίζει η θολερότητα του υγρού, τα κυστίδια εκρήγνυνται, τα έλκη παραμένουν στη θέση τους. Αρχίζουν να συγχωνεύονται σε μια γραμμή, σχηματίζοντας έντονες ουλές στο δέρμα. Αυτό οφείλεται στο στέγνωμα και το ξεφλούδισμα των στιβάδων του δέρματος.

Περίπου το 70% των λοιμώξεων με φυσαλιδώδη μύκητα συνοδεύονται από αλλεργικά εξανθήματα. Μια ποικιλία βακτηρίων και ιών αρχίζουν να διεισδύουν στα έλκη. Ως αποτέλεσμα, η ασθένεια γίνεται μικτή και ο εντοπισμός του αρχικού παθογόνου γίνεται πιο δύσκολος. Επομένως, θα πρέπει να συμβουλευτείτε έναν γιατρό αμέσως μόλις εμφανιστούν τα πρωταρχικά συμπτώματα (στην εικόνα): μπορεί να εντοπίσει γρήγορα τον τύπο του μύκητα των ποδιών και να ξεκινήσει τη θεραπεία.

Και αυτό πρέπει να γίνει άμεσα. Πρώτα απ 'όλα, πριν από τη χρήση αντιμυκητιασικών φαρμάκων, η οξεία διαδικασία πρέπει να εξαλειφθεί. Είναι καλύτερα να αναθέσετε αυτό το έργο σε έναν ειδικό: θα είναι σε θέση να τρυπήσει απαλά τα κυστίδια, να αντιμετωπίσει τα υπόλοιπα έλκη με 2% βορικό οξύ και να τα αλείψει με λαμπρό πράσινο διάλυμα ή μπλε μεθυλενίου.

Η θεραπεία της νόσου στην παραμελημένη μορφή της περιλαμβάνει τη χρήση αλοιφών κορτικοστεροειδών. Μετά την εξάλειψη της φλεγμονώδους διαδικασίας, συνιστάται η χρήση τοπικών αντιμυκητιασικών παραγόντων. Αυτό θα καταστείλει τον αιτιολογικό παράγοντα της νόσου.

Συνεχίζουμε να εξετάζουμε τα ονόματα και τους τύπους μυκήτων των ποδιών.

Διαγραμμένη μορφή

Η μυκητίαση της σβησμένης μορφής είναι σχεδόν αόρατη, τα συμπτώματά της είναι ελάχιστα. Αυτά περιλαμβάνουν: ελαφρύ κνησμό, κάψιμο, ξεφλούδισμα του βλεννογόνου τύπου, μικρορωγμές που βρίσκονται στις μεσογονιδιακές ζώνες. Εάν δεν συμβουλευτείτε έναν ειδικό όταν εμφανιστούν τα πρώτα σημάδια της νόσου, η παθολογία μπορεί να μετατραπεί σε μορφή ονυχομυκητίασης, η οποία είναι πολύ πιο δύσκολη στη θεραπεία. Σε αυτή την περίπτωση, το αποκολλημένο καρφί θα μεγαλώσει ξανά από ένα μήνα σε έξι.

Αντιμετωπίστε τη μυκητίαση της σβησμένης μορφής με τοπικά παρασκευάσματα: αλοιφές, κρέμες, αφρούς. Σας επιτρέπουν να δημιουργήσετε ένα στρώμα στο πόδι που θα προστατεύει από άλλες λοιμώξεις. Δεν συνιστάται να πλένετε τα πόδια σας εντός 24 ωρών μετά την εφαρμογή ενός τέτοιου φαρμάκου.

Μόνο σε ακραίες περιπτώσεις μπορεί να συνταγογραφηθεί συστηματική θεραπεία. Το πρόβλημα είναι ότι τέτοια φάρμακα είναι τοξικά και επηρεάζουν αρνητικά ορισμένα εσωτερικά όργανα, για παράδειγμα, το ήπαρ. Κατά συνέπεια, εάν υπάρχει αποτέλεσμα από τη χρήση τοπικών θεραπειών, τότε είναι καλύτερα να μην παίρνετε χάπια.

Θεραπεία τύπων μυκήτων ποδιών με εναλλακτικές μεθόδους

Οι φωτογραφίες της παθολογίας που παρουσιάζονται στο άρθρο σε μεγάλο αριθμό δεν ακυρώνουν ένα ταξίδι στον γιατρό.

Είναι πολύ εύκολο να επιλέξετε ένα φάρμακο τώρα. Ωστόσο, πολλοί άνθρωποι προτιμούν να αντιμετωπίζουν τον μύκητα με λαϊκές θεραπείες. Προσφέρουμε αρκετές αποδεδειγμένες συνταγές:

• Καθαρισμός των ποδιών. Τα πόδια ζεσταίνονται σε μια λεκάνη με ζεστό νερό, τρίβονται άφθονα με σαπούνι πλυντηρίου και αντιμετωπίζονται με μια σκληρή βούρτσα ποδιών για πέντε λεπτά. Ο αφρός ξεπλένεται. Οι ενέργειες επαναλαμβάνονται 4-5 φορές. Στη συνέχεια, τα πόδια σκουπίζονται στεγνά και αλείφονται με κρέμα.
• Λουτρά Celandine. 50 g βότανα χύνονται με 1, 5 λίτρα βραστό νερό, θερμαίνονται στη φωτιά για 4-5 λεπτά, ψύχονται. Τα πόδια πρέπει να διατηρούνται σε ζεστό ζωμό για 30 λεπτά. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 14 ημέρες.
• Το έλαιο τσαγιού είναι ένα ισχυρό αντισηπτικό. Πρέπει να τρίβεται επανειλημμένα στις πληγείσες περιοχές.
• Μπορείτε να απαλλαγείτε από τον κνησμό και τις ρωγμές με ξινή κρέμα. Λιπαίνει τα πόδια της πριν πάει για ύπνο. Η διάρκεια της θεραπείας είναι 1 εβδομάδα.
• Μαγειρική σόδα. Εξαλείφει το κάψιμο και τον κνησμό του δέρματος. Η σκόνη αναμιγνύεται με νερό έτσι ώστε να ληφθεί μια παχιά μάζα. Εφαρμόζεται στις πληγείσες περιοχές, περιμένετε μέχρι να στεγνώσει και μετά ξεπλύνετε.
• Καλέντουλα. Λουλούδια (50 γρ. ) Χύνονται με βραστό νερό (1: 2), επιμένουν για 30 λεπτά, φιλτράρονται. Η έγχυση λιπαίνει τα πόδια τη νύχτα.

Πρόληψη

Τα απλούστερα προληπτικά μέτρα θα μειώσουν σημαντικά την πιθανότητα μόλυνσης. Πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο προσωπικά αντικείμενα, τα νύχια πρέπει να αντιμετωπίζονται με αποστειρωμένα όργανα. Όταν επισκέπτεστε δημόσιους χώρους όπως λουτρά, σάουνες, πισίνες, παραλίες, θα πρέπει να χρησιμοποιείτε τα δικά σας παπούτσια. Παρεμπιπτόντως, προσπαθήστε να το επιλέξετε έτσι ώστε να είναι άνετο και να επιτρέπει στα πόδια σας να αναπνέουν.

Θα πρέπει να ανησυχείτε για την πρόληψη εκ των προτέρων, έτσι ώστε αργότερα να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσετε διάφορους τύπους μύκητα στα πόδια. Η φωτογραφία δείχνει μακριά από όλες τις επιλογές για την ανάπτυξη της νόσου.